Leven in een veranderende wereld

Het is alweer bijna Aswoensdag. Dan begint de vastentijd, de veertigdagentijd. In de viering van Aswoensdag ontvangen we weer het askruisje. Teken van inkeer, deemoed, bezinning, soberheid. Voorbereiding op het paasfeest, dat eraan gaat komen.

De evangelielezing op Aswoensdag is elk jaar hetzelfde. We lezen uit het evangelie volgens Matteüs, hoofdstuk 6. Het gaat daar om drie dingen: geven, bidden en vasten. Elk jaar worden wij weer aangespoord om in ieder geval deze drie dingen te doen in de veertigdagentijd. Ze gaan over gedrag t.o.v. drie ‘partners’ in ons leven, drie partijen met wie we te maken hebben.

Allereerst het geven. Dat gaat over onze medemens, onze naaste. Niet alles voor jezelf houden, en ook niet alleen maar aan jezelf denken, of aan je eigen vertrouwde kring. Er zijn mensen, dichtbij en veraf, die het moeilijk hebben. Wat kunnen we aan hen geven? Vastenactie ontvangt graag wat geld van ons. Misschien kunnen we iets geven aan de voedselbank. Maar … misschien kunnen we de ander ook wat van onze tijd en aandacht geven. Minstens zo belangrijk.

Ten tweede gaat het over bidden. Dat gaat over onze relatie met God. Bidden is in contact zijn met God. Bidden is niet alleen maar vragen. Het is spreken, luisteren, vragen, danken en prijzen. En soms is bidden misschien alleen maar stil zijn, om te kunnen ‘horen’ wat God tot ons zegt. Overigens kun je natuurlijk ook tot heiligen bidden.

Ten derde gaat het over vasten. Dat gaat over onszelf. En niet alleen over eten. Wat hebben we nodig? Wat verbruiken we, in de brede zin van het woord? Wat voor spullen hebben we nodig? Moeten we altijd het allernieuwste hebben? Mag het allemaal ietsje minder? Een beetje soberheid bij het consumeren.

Vastenactie vraagt ook onze aandacht in deze tijd. Concrete aandacht én hulp voor een groep mensen, een volk. Deze keer gaat het over mensen in Zimbabwe, in het zuidoosten van Afrika. Het thema dit jaar is: ‘Leven in een veranderende wereld.’

Die veranderende wereld maakt het leven heel zwaar voor hen. Daarbij gaat het om armoede door corona en om klimaatverandering. Door corona zijn gezinsleden gestorven. Zo ook vaders die voor inkomen zorgden. Moeders moeten in hun eentje voor de kinderen zorgen. Door de klimaatverandering hebben ze afwisselend last van hitte, droogte en grote overstromingen. Zo kunnen ze op hun eigen land niet meer fatsoenlijk iets verbouwen. Het is heel moeilijk om genoeg geld te verdienen. Op de website van de vastenactie vindt u meer informatie.

Ik wens u een vruchtbare veertigdagentijd. We krijgen de tijd om te geven, te bidden en te vasten. Zo bereiden we ons voor op Pasen.

Pastor Kwee