Doopsel

Het sacrament van het doopsel wordt per kern georganiseerd. Deze pagina biedt inhoudelijke informatie over het doopsel. Voor praktische informatie kunt u door naar uw kern.

Meer over het sacrament van de doop

Het doopsel is het sacrament van de 'intrede', geboren worden in het geloof. De symboliek met water, zalf en licht verwijst naar het gaan van de duisternis naar het licht, door het water van de dood naar het land van het leven. Zo word je opgenomen in het mysterie van het goddelijk leven. Je krijgt een naam, een plaats in de geschiedenis.

Het doopsel vindt bij voorkeur plaats op zondag, de dag van de verrijzenis. Wanneer tijdens de eucharistieviering wordt gedoopt, kan de gemeenschap van de parochie erbij worden betrokken en wordt de band duidelijker tussen doopsel en eucharistie. Meestal wordt echter een aparte doopviering gehouden, buiten de eucharistie.

De viering van het doopsel begint met het ontvangen van de dopeling(en) en vragen aan de ouders (als kleine kinderen worden gedoopt) of aan de volwassen dopeling zelf. Daarna wordt gelezen uit de heilige Schrift en volgt een korte overweging.

Na het bidden van de voorbede en het aanroepen van de heiligen, wordt het gebed tegen het kwaad gebeden (exorcismegebed) met handoplegging en geloofsbelijdenis worden uitgesproken. Dan wordt de dopeling gedoopt met water, terwijl gezegd wordt: ‘Ik doop jou in de naam van de Vader, en de Zoon en de heilige Geest’.

Na het doopsel volgt de zalving met chrisma op de kruin (bij volwassenen ;volgt het vormsel: de zalving met chrisma op het voorhoofd). Een wit doopkleed wordt om de schouder(s) van de dopeling gelegd.

Een doopkaars wordt ontstoken aan de paaskaars en overhandigd aan de dopeling. Bij kleine dopelingen worden vervolgens de oren en de mond aangeraakt: ‘dat je spoedig Gods woord kunt verstaan en je geloof kunt belijden’.

Aan het einde wordt het Onze Vader gebeden en volgt de zegen. Eventueel wordt tot slot een danklied bij Maria gezongen.

Bron: Geloofsboekje doopsel